Kumaryna i jej pochodne znalazły zastosowanie w przemyśle perfumeryjnym i mydlarskim (jako środek zapachowy). Charakteryzuje się ona  działaniem wzmacniającym naczynia limfatyczne oraz pobudzającym przepływ krwi. Te właściwości są wykorzystywane w preparatach antycellulitowych oraz kosmetykach przeznaczonych do skóry naczyniowej. Ekstrakty zawierające kumaryny działają na skórę zmiękczająco i przeciwzapalnie, wykorzystywane są w maseczkach do cery tłustej. Ekstrakty te są często wykorzystywane w preparatach stosowanych do mezoterapii antycellulitowej. Występuje w kremach, lotionach, rozmaitych żelach i balsamach, a także w ampułkach. Ponadto, badania przeprowadzone przez zespół Suung wykazują, że ekstrakt może być wykorzystany w atopowym zapaleniu skóry. Naturalne pochodne kumaryny znalazły zastosowanie w kosmetyce jako substancje biologicznie aktywne w wielu preparatach. Przykładem mogą być furanokumaryny np. ksantotoksyna i bergapten, będące składowymi ekstraktu z aminka większego, charakteryzują się działaniem pobudzającym repigmentację skóry w bielactwie, a także w łuszczycy. W zależności od rodzaju związku, właściwości kumaryn i ich zastosowanie są bardzo zróżnicowane. Niektóre ze związków kumarynowych charakteryzują się silnym działaniem fotouczulajacym, a inne wręcz przeciwnie. Wybrane hydroksyl- i metoksykumaryny silnie absorbują promieniowanie ultrafioletowe i mają zastosowanie jako środki promieniochronne. Przykładem może być eskulina, która występuje w ekstraktach z kasztanowca zwyczajnego. Działanie ochronne przed szkodliwym działaniem promieni słonecznych mają także takie kumaryny jak umbeliferon oraz herniaryna, występujące w ekstraktach z rumianku pospolitego